از شاعران و عارفان بزرگ سده 11ق است . در عرفان به مقامات بلندی دست یافت و مدتی طولانی صاحب سلسله بوده است. عشق در اشعار او جنبه روحانی و عرفانی دارد ومانند بسیاری از شاعران عارف ، اندیشه های حکمت اشراق در اشعارش متجلی است . قاضی اسد به سال 1047 ق در کاشان دیده از جهان فرو بست . پیش از مرگ مزار خود را در گورستان کنار دروازه فین مشخص ساخته بود . گویند دو روز قبل از این که به عالم باقی بشتابد به محل دفن خویش رفت و این رباعی را خواند : قاضی اسدا مرگ فراموش مکن با بوالهوسان دست در آغوش مکن برخیزو به پای خود به گورستان شو خود را چو جنازه بار هر دوش مکن منبع:http://www.kashanica.com